Vertrouwen en kracht onder fysiotherapeuten

Tijd om de regie terug te pakken

Tekst: Robert Hoogland

De laatste tijd schudt de berichtgeving me wakker. Het lijkt wel alsof wij, als fysiotherapeuten, steeds de hoofdrol spelen in een bizarre soap waarin onze eigen expertise wordt uitgekleed en verhandeld. Het roept een mengeling op van boosheid, teleurstelling én frustratie. Het voelt alsof we als fysiotherapeuten collectief de grip kwijt zijn geraakt. Het gevoel dat we niet helemaal durven op te komen voor onszelf, terwijl we de best mogelijke zorg leveren, is ondraaglijk. Maar hoe is het zover gekomen en hoe kunnen we het veranderen?

Uit handen geven

Neem nu gesuperviseerde looptraining bij Claudicatio Intermittens. Een prachtig voorbeeld van hoe wij als beroepsgroep een effectieve behandelmethode hebben ontwikkeld. Die werkt. Die wetenschappelijk onderbouwd is. Die bewezen resultaat oplevert. En wat doen we vervolgens? We geven het uit handen. We laten andere partijen ermee pronken, er geld aan verdienen, er voorwaarden aan verbinden — aan ónze expertise, ónze praktijk, ónze kracht.

Wil je blijven ‘meedoen’? Dan moet je lid worden van een clubje. Natuurlijk mét extra cursus, natuurlijk met aanvullende verplichtingen. Alsof jouw Hbo-opleiding, je jarenlange ervaring, je eventuele post-Hbo nascholing ineens niet meer voldoende is. Alsof je pas écht goed genoeg bent als een externe partij dat vindt. En dat terwijl jij misschien zelf degene was die deze zorg als eerste ontwikkelde, leverde, de effecten zag en bijdroeg aan de ontwikkelingen.

We laten andere partijen ermee pronken, er geld aan verdienen, er voorwaarden aan verbinden — aan ónze expertise, ónze praktijk, ónze kracht.

Tegen de stroom inzwemmen

Het dilemma is tweeledig. Enerzijds zijn wij continu bezig met opleiding, wetenschappelijke ontwikkeling en het aanboren van nieuwe inzichten voor bijvoorbeeld de beste zorg bij COPD. We hebben onze passie, kennis en ontwikkeling zelfs verbonden via een beroepsinhoudelijke vereniging. Fysiotherapeuten zijn dus de drijvende kracht. Anderzijds zien we hoe bepaalde clubs strategisch onderhandelen met zorgverzekeraars. Hierdoor blijven we tegen de stroom in zwemmen, waarbij onze eigen expertise wordt gemarginaliseerd en onze tarieven onder druk staan.

Het is schrijnend en volkomen absurd dat wij, die jarenlang onze kennis hebben gesmeed en onze vaardigheden hebben aangescherpt, uiteindelijk gevangen raken in afspraken en netwerken waar we zelf nauwelijks invloed op hebben. Het is alsof we onze eigen schatkist openen, alleen om te zien hoe iemand anders er met de sleutels instapt.

Zijn we zo onzeker, zo bescheiden

Waarom blijven we toch buigen? Zijn we zo onzeker? Zo bescheiden? Denken we echt dat anderen beter weten wat wij kunnen (en dat verhandelen)? Of zijn we het gewoon zat om telkens te moeten vechten en hebben we de strijd opgegeven? Ik geloof dat we sterker zijn dan dat!

Zelfkastijding doorbreken

Waarom zouden we blijven meewerken aan dit systeem waarin onze kracht wordt afgepakt? Het is tijd om die zelfkastijding te doorbreken en aan de slag te gaan als de echte regisseurs van onze eigen toekomst. Wij weten immers hoe het moet – wij hebben jarenlange ervaring, uitgebreide scholing en een intrinsieke drang naar de beste zorg.

Ik geloof dat we sterker zijn dan dat. Maar die kracht moeten we onszelf weer gaan gunnen. Niet langer akkoord gaan met constructies die onze autonomie ondermijnen. Geen applaus meer geven voor externe clubs die goede sier maken met ons werk. Geen contributie meer betalen voor erkenning die we al verdiend hebben.

Wat zou er gebeuren als we massaal zouden zeggen: tot hier en niet verder? Als we het heft in eigen hand nemen, samen blijven ontwikkelen, maar dan op onze voorwaarden. Zonder schijnconstructies. Zonder clubs die zich verrijken met onze kennis.

Geen applaus meer geven voor externe clubs die goede sier maken met ons werk

Fysiotherapie is van de fysiotherapeut

De fysiotherapie is van ons. Onze expertise, onze successen, onze ontwikkelingen en onze innovaties — die horen bij onze beroepsgroep. Daar mogen we trots op zijn. Sterker nog: dat móeten we zijn. Voor onze patiënten, voor onze toekomst, maar bovenal… voor onszelf.

Onze inzet

Laten we inzetten op de volgende onderdelen:

• Actieve rol in beleid en wetgeving: Laat je stem horen in de discussie met zorgverzekeraars en beleidsmakers. Maak duidelijk dat de deskundigheid en kennis van de fysiotherapeut de kern vormt van een effectief zorgsysteem.

• Educatie en bewustwording: Zorg dat zowel de bredere gezondheidszorg als het publiek begrijpt wat wij bijdragen aan de zorg. Door onze successen en de kwaliteit van onze behandelingen te benadrukken, versterken we ons eigen narratief.

Keerpunt

We staan op een keerpunt. Het is tijd om de schaakmatpositie van de afhankelijkheid om te buigen in een winnende strategie. Laten we samen de handen ineenslaan en bewijzen dat wij dé experts zijn. Niet omdat we dat ooit in een brochure hebben laten schrijven, maar omdat we elke dag in de praktijk het verschil maken.

De toekomst van ons beroep ligt in onze eigen handen. Het is niet alleen een strijd om erkenning, maar om onze eigen kracht en onafhankelijkheid te herstellen.

Jij, als fysiotherapeut, bent die kracht – laten we samen de regie terugpakken!